PRAWO

Autorem artykułu jest Beata Nowak

Zapewne żadna para stojąca na ślubnym kobiercu, nie zakłada tak smutnego zakończenia swojej małżeńskiej podróży, jaką jest rozwód.

Niestety, z każdym rokiem socjologowie biją na alarm, ogłaszając coraz to wyższą liczbę rozwodów orzekanych w polskich sądach. Tylko w 2009 roku prawie 72 tysiące par złożyło pozwy o rozwiązanie ich małżeństwa. Statystyki informują, że najczęstszą przyczyną rozwodów podawaną przez strony postępowania jest niezgodność charakterów. W Na dalszych pozycjach plasują się odpowiednio: alkohol, zdrada, przemoc, pieniądze i różnica wielu.

Osoby, które podjęły decyzję o wniesieniu pozwu o rozwód, musza pamiętać o najważniejszych elementach tego dokumentu, od których w dużej mierze uzależniony jest sposób przeprowadzenia rozprawy rozwodowej. Zgodnie z polskim prawem, aby rozwód mógł zostać orzeczony, musza wpierw nastąpić przesłanki rozwodu, które dzielą się na pozytywne i negatywne. Ich opis musi znaleźć swoje odzwierciedlenie w treści pozwu.

Do pozytywnych przesłanek rozwodu należy zupełny i trwały rozkład pożycia, co oznacza, że między małżonkami ustały wszelkie więzi, tj. więź psychiczna, fizyczna i majątkowa. Wobec powyższego powód wnoszący pozew o rozwód musi w nim zawrzeć informacje o ustaniu uczucia, braku kontaktów seksualnych, nie prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego jak również nie podejmowaniu wspólnych decyzji. Ponadto należy udowodnić, że rozkład powyższych więzi jest trwały, nieodwracalny i brak jest nadziei na dalsze funkcjonowanie małżeństwa. Negatywne przesłanki rozwodu powodują, że mimo trwałego i zupełnego rozkładu pożycia rozwodu orzec nie można z uwagi na dobro wspólnych małoletnich dzieci, względy wynikające z zasad współżycia społecznego, wyłączna wina jednego ze współmałżonków i odmowa zgodny na rozwód wyrażona przez niewinnego małżonka.

Nietrudno jest udowodnić przed sądem zaistnienie przesłanek pozytywnych. O wiele trudniej jest przekonać sąd o nieistnieniu przesłanek negatywnych, w szczególności, jeśli małżonkowie posiadają małoletnie dzieci. Najczęściej stosowaną zasadą przez polskie sądownictwo, jest przyznanie opieki nad dziećmi matce. Mimo, iż odsetek ojców walczących o opiekę nad swoimi pociechami jest z roku na rok coraz większy, to jednak to rozwiązanie rzadziej stosowane jest w polskim orzecznictwie rozwodowym. Niemniej warto, aby małżonkowie wnoszący pozew o rozwód „dogadali się” w sprawie sprawowania opieki nad dziećmi po rozwodzie. Dodatkową kwestią, która oprócz opieki nad dziećmi, musi znaleźć odzwierciedlenie w treści pozwu, jest informacja o wysokości alimentów na dzieci. Powód, czyli osoba wnosząca pozew, musi umieścić w pozwie wysokość żądanej kwoty alimentów, bądź tez deklarowanej wysokości tego świadczenia, w przypadku, kiedy powód nie stara się o opiekę nad dziećmi.

Ponadto rozpatrując problematykę rozwodu, należy dodać, że może on zostać dokonany bez orzekania o winie, lub też z żądaniem jednego małżonka o orzeczeniu winy drugiego małżonka. Drugi przypadek orzeczenia ma szczególne znaczenie w przypadku chęci ubiegania się w przyszłości przez małżonka niewinnego rozpadu małżeństwa o zasądzenie alimentów od małżonka winnego rozkładu związku.

Składając pozew o rozwód, należy również pamiętać, że po rozpoznaniu sprawy, sąd w wyroku rozwodowym oprócz kwestii sprawowania władzy rodzicielskiej, zasądzenia alimentów i orzeczenia winy, może odnieść się również do kwestii sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania, jak również podziału wspólnego majątku małżonków. Żądanie uregulowania tych kwestii winno również znaleźć się w pozwie o rozwód.

---
Beata Nowak
www.beakris.prv.pl
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl